-
1 praktyka
сущ.• искус• испытание• обыкновение• обычай• опыт• опытность• практика• привычка• применение• употребление* * *1) (obrząd) обряд2) praktyka (staż) практика, стаж, стажировка3) praktyka (pozostałe znaczenia) практика (другие значения)* * *prakty|ka♀ практика;nabyć \praktykaki приобрести практический опыт; odbyć \praktykakę пройти практику (стажировку); w \praktykaее на практике; ● \praktykaki religijne (kościelne) церковные обряды
* * *жпра́ктикаnabyć praktyki — приобрести́ практи́ческий о́пыт
odbyć praktykę — пройти́ пра́ктику (стажиро́вку)
- praktyki kościelnew praktyce — на пра́ктике
-
2 odbywać
impf ⇒ odbyć* * *( kurs) to do; ( służbę wojskową) to serveodbywać praktykę — ( w fabryce) to serve one's apprenticeship; ( w szkole) to do teaching practice
* * *ipf.do; serve; hold; have; make; odbywać kurs do a course; odbywać karę serve a sentence; służbę wojskową serve in the army; odbyć rozmowę have a conversation, talk; odbyć stosunek have an intercourse; odbyć naradę hold a conference; odbyć podróż make a journey.ipf.take place, be held.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odbywać
-
3 odbywać odbyw·ać
-am, -asz; pf odbyć1. vt1) [zajęcia] to undergo2) [służbę wojskową] to serve3) [nauczycielska] to do teaching practice2.odbywać się vr (o wydarzeniu) to take place -
4 odbywać
\odbywać rozmowę ein Gespräch absolvieren -
5 lernen
lernen ['lɛrnən]I. vtetw \lernen uczyć [ perf na-] się czegośMathe \lernen uczyć [ perf na-] się matematykilesen/kochen \lernen uczyć [ perf na-] się czytać/gotować\lernen sich zu beherrschen ćwiczyć opanowanieFriseur \lernen odbywać [ perf odbyć] praktykę jako fryzjer(ka)das will gelernt sein tego trzeba się nauczyćder lernt's nie [o der wird es nie \lernen] nigdy tego nie pojmieII. viuczyć sięfür die Prüfung \lernen uczyć się do egzaminu
См. также в других словарях:
odbyć — dk, odbyćbędę, odbyćbędziesz, odbyćbądź, odbyćbył, odbyćbyli odbywać ndk I, odbyćam, odbyćasz, odbyćają, odbyćaj, odbyćał, odbyćany «wziąć udział w określonej czynności, ukończyć, przebyć coś» Odbyć praktykę, służbę wojskową, szkolenie, wartę.… … Słownik języka polskiego
praktyka — ż III, CMs. praktykayce; lm D. praktykayk 1. blm «świadoma i celowa działalność ludzka; doświadczenie zdobyte dzięki tej działalności» Praktyka życiowa, społeczna. Długa, wieloletnia praktyka. Dowiedzieć się czegoś z praktyki. Mieć w czymś… … Słownik języka polskiego
